Long QT Syndrome: Difference between revisions

The Long QT syndrome is characterized on the ECG by prolongation of the heart rate corrected QT interval [[Geleidingstijden_%28PQ%2CQRS%2CQT%29|QT tijd]]. It was first recognized by dr. Jervell and dr. Lange-Nielsen in 1957, accompanied by hearing deficits, sudden cardiac death and an autosomal recessive inheritance.<cite>Lang1957</cite>

Het long QT syndrome betreft een aandoening waarbij, zoals de naam al doet vermoeden, de op het ECG verlengd is. Dit kan inborn zijn, maar ook verworven. Bij een verlengde QT tijd is de repolariatie vertraagd. Dat wil zeggen dat de hartcellen longr nodig hebben om zich klaar te maken voor de volgende slag. Als er een nieuwe hartslag komt, terwijl nog niet alle hartcellen daar klaar voor zijn, kunnen ernstige ritmestoornissen ontstaan, zoals [[Arrhythmias#Torsade de pointes|Torsades de Pointes]] en [[Arrhythmias#Ventricular fibrillation|ventricular fibrillation]]. Also, an inherited disease exists where the QT interval is to short: the [[short QT syndrome]] (SQS).